To dzień, w którym wierni wspominają zstąpienie Ducha Świętego na apostołów i Matkę Bożą w wieczerniku. Wcześniej Jezus zapowiadał apostołom, że nie pozostawi ich samych, ale ześle im Ducha Świętego pocieszyciela.

Zesłanie Ducha Świętego jest uważane za początek Kościoła.

- To Duch Święty kieruje Kościołem. Chrystus przecież udzielił go apostołom i mówił: "otrzymacie jego moc, będziecie moimi świadkami" .

Kościół katolicki uczy, że Duch Święty wspiera nas swoimi darami: mądrości, rozumu, rady, męstwa, umiejętności, pobożności i bojaźni Bożej.

"Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: Przyjmijcie Ducha Świętego!" (J 20, 22).

Duch Święty jest "rekompensatą Chrystusa na tym świecie, gdzie Bóg - Człowiek nie zrobił błyskotliwej kariery" (R. Laurentin). To żywa obecność, a nie eksponat muzealny wyłożony na stole do podziwiania.

Święty Leon Wielki, papież z V wieku, rozpoczął kazanie na Zesłanie Ducha Świętego od znamiennego zdania: "Każdy katolik wie, iż dzisiejsza uroczystość jest jednym z najważniejszych świąt w Kościele". Czy rzeczywiście tak wygląda sprawa także w naszych czasach?

Upłynęło czternaście wieków i w 1897 roku papież Leon XIII w encyklice "Divinum illud munus", poświęconej Duchowi Świętemu, dzieli się z Kościołem spostrzeżeniem, którym św. Leon Wielki pewnie by się nieco zdziwił:

"I dzisiaj może nie brakować takich, którzy, gdyby ich zapytać, jak kiedyś Paweł apostoł, czy przyjęli Ducha Świętego, odpowiedzieliby podobnie "Nawet nie słyszeliśmy, że istnieje Duch Święty" (Dz 19, 2). W każdym razie wielu niewielką ma o Nim wiedzę; wprawdzie często używają Jego imienia przy spełnianiu aktów religijnych, lecz czynią to z wiarą spowitą gęstymi ciemnościami". Leon XIII nie ma na myśli pogan czy wyznawców innych religii, lecz chrześcijan.

DUCHU OGNIU, DUCHU ŻARZE

1. Chcesz rozpalisz i rozognisz,
serca wzniesiesz na wysokość.  
W ciemność rzucisz blask pochodni
i rozproszysz grzechu mroki.
 
Duchu Ogniu, Duchu Żarze
Duchu Światło, Duchu Blasku
Duchu wichrze i Pożarze,
Ześlij płomień Twojej łaski.

2. Naszą nicość odbudujesz
W najpiękniejsze znów struktury,
Tchnieniem swoim świat przesnujesz.
W szeleszczących modlitw sznury.

3. Z mgieł konkretny kształt wywodzisz
I z chaosu piękno ładu.
Tyś spokojem wśród niezgody,  
W bezradności Tyś jest radą.

4. Twe zbliżenie zaróżowi
Pulsem życia, wzrostu drżeniem,
Narodzimy się na nowo
Ciemność stanie się promieniem.

Przyjdź Duchu  Święty

Przyjdź Duchu Święty, ja pragnę. O to dziś błagam Cię.
Przyjdź w swojej mocy i sile. Radością napełnij mnie.
Przyjdź jako Mądrość do dzieci. Przyjdź jak ślepemu wzrok.
Przyjdź jako moc w mej słabości. Weź wszystko, co moje jest.
Przyjdź jako źródło pustyni mocą swą do naszych dusz.
O niech Twa moc uzdrowienia dotknie, uleczy mnie już.
Przyjdź Duchu Święty, ja pragnę. O to dziś błagam Cię.
Przyjdź w swojej mocy i sile. Radością napełnij mnie.